De nieuwe eigenaars van de verpakkingsvrije onlinesupermarkt Pieter Pot maken zich sterk dat ze het bedrijf al binnen de drie maanden weer break-even krijgen. Vijf maatregelen moeten daarvoor zorgen.
Focus op geleidelijke groei
Vorige week kwam Pieter Pot in handen van saladeproducent De Delicatessenfabriek, die alle herbruikbare glazen potten van de verpakkingsvrije webshop wast. Door een akkoord met de belangrijkste schuldeisers kon de nieuwe eigenaar het dreigende faillissement afwenden. Nu staan ze wel voor de uitdaging nu om het verlieslatende bedrijf weer levensvatbaar te maken. Volgens Dominique Rommers, mede-eigenaar van De Delicatessenfabriek, kan het break-evenpunt al binnen de drie maanden een feit zijn. In een gesprek met De Ondernemer somt hij vijf maatregelen op.
Ten eerste wil hij het assortiment van Pieter Pot verbreden met bijkomende ‘alledaagse producten’ om het gemiddelde aankoopbedrag per bestelling te verhogen. Ook wil hij het aantal bestellingen per klant verhogen, door klanten tot 21u de kans te geven bestellingen te plaatsen die de volgende dag bezorgd worden. Vandaag kan dat slechts tot 15u. Ten derde gaat de ondernemer de voorraden verkleinen, door nieuwe systemen te implementeren. Ook de overheadkosten moeten naar beneden. Tot slot wil hij focussen op geleidelijke groei: eerst aan de achterkant de zaken op orde zetten, dan actiever nieuwe klanten werven.
Complex proces
Rommens is weinig concreet over deze geplande ingrepen: welk assortiment er precies bijkomt, of hoe de voorraden en de overheadkosten kunnen dalen, zegt hij niet. De verpakkingsvrije supermarkt moest vorig jaar al mensen ontslaan, dus de vraag is of er nog veel rek zit op het personeelsbestand. Evenmin zegt Rommens iets over de erg hoge operationele kosten die gepaard gaan met het specifieke zakenmodel van Pieter Pot. Voor ‘gewone’ webshops is het al moeilijk om rendabel te zijn, door de hoge bezorgkosten. Bij de verpakkingsvrije supermarkt verloopt het proces nog een stuk ingewikkelder.
Leveranciers leveren immers hun producten in grote bulkverpakkingen aan, die dan worden dan herverpakt in de bekende herbruikbare glazen bokalen. Dat gebeurt deels manueel, omdat de geschikte machines niet altijd voorhanden zijn. Slechts een beperkt aantal leveranciers hebben hun bevoorradingsketen al aangepast aan de vereisten van Pieter Pot. De bokalen worden achteraf ook weer teruggenomen en gereinigd voor hergebruik. Dat is een complex en kostelijk proces, waar je maar moeilijk op kan besparen zonder de circulaire ambities op te geven.
