Meldingsplicht voor bijwerkingen
Bij een eventueel probleem kan de overheid zich dan tot deze verantwoordelijke, natuurlijke persoon of rechtspersoon, wenden. Die is verder verplicht het productinformatiedossier te beheren en het bij een inspectie voor te leggen. Een product waarvoor alleen iemand in een exotisch oord tekent, mag in Europa dus niet meer in de markt worden gezet.
De verantwoordelijke persoon krijgt bovendien ook de plicht om ongewenste bijwerkingen te melden bij de nationale toezichthouders. Die verzamelen op hun beurt ook informatie van de gebruikers. Daarnaast moet de verantwoordelijke elk product laten registreren in het Cosmetic Products Notification Portal. Dankzij dat portaal krijgt het personeel van nationale antigifcentra bij ongelukken onmiddellijk toegang tot de samenstelling ervan.
Claims moet worden gestaafd
Voorts moeten de bedrijven meer informatie geven aan de consument, onder meer als de producten nanomaterialen bevatten. Dat nanomaterialen zijn kleine bestanddelen, die doorgaans lang op de huid blijven zitten. In de toekomst moeten ze worden gemeld door bij de ingrediënten na de stof het woord ‘nano’ tussen haakjes te schrijven, bijvoorbeeld ’titanium dioxide (nano)’.
Ten slotte moeten de cosmetische producten die een bepaald resultaat claimen, dit kunnen hard maken. Zo moeten de bedrijven een claim als ‘werkt 48 uur’ kunnen staven met bewijsmateriaal.
